هدف از تحقیق حاضر، تبیین کیفی آموزههای تربیتی شهید مطهری در تحقق سبک زندگی اسلامی بر اساس ابعاد حیات طیبه است. برای این منظور، از روش تحقیق تحلیل مضمون استفاده شد. حوزه پژوهش در این زمینه شامل متون موجود در حوزه سبک زندگی اسلامی بود که با مرور و تحلیل این متون، آموزهها استنباط گردید. مؤلفههای تربیتی مؤثر در حیطه سبک زندگی اسلامی از کتب شهید مطهری استخراج و در هشت حوزه مختلف تفکیک شدند: اعتقادی، اخلاقی، دینی، زیستی، آموزشی، اجتماعی-سیاسی، اقتصادی-حرفهای و هنری-زیباشناختی. نتایج نشان میدهند که در حیطههای اعتقادی (پیوند تربیت با معنویت، شکوفایی روح، توجه به عبادت در تربیت)، اخلاقی (مراقبه و محاسبه، اهمیت تربیت دوران کودکی، محبت، هدایتخواهی، اهمیت تشویق و تنبیه، پرورش انساندوستی، تقویت استقلال و اراده، پرورش عادات مثبت، توجه به محیط، و معلم با اخلاق)، علمی (تقویت باورهای ارزشی و پرورش ظرفیتهای عقلانی)، هنری (رشد روحیه زیباییشناسی و پرورش استعدادها) و اجتماعی (پرورش سواد سیاسی-اجتماعی) مهمترین مؤلفههای تربیتی سبک زندگی از دیدگاه شهید مطهری به شمار میروند. درواقع، ایمان و عمل صالح بهعنوان ملاک و معیار اساسی سبک زندگی اسلامی و دستیابی به حیات طیبه بر اساس دیدگاه شهید مطهری مطرح شده است و ایشان نگرش جامع و کاملی به این موضوع ارائه دادهاند.
موسوی, ستاره . (1403). تبیین آموزههای تربیتی شهید مطهری در تحقق سبک زندگی اسلامی بر اساس حیات طیبه. دو فصلنامه مطالعات تربیتی و اجتماعی قرآن وعترت, 7(13), -. doi: 10.48310/qej.2025.16623.1029
MLA
موسوی, ستاره . "تبیین آموزههای تربیتی شهید مطهری در تحقق سبک زندگی اسلامی بر اساس حیات طیبه", دو فصلنامه مطالعات تربیتی و اجتماعی قرآن وعترت, 7, 13, 1403, -. doi: 10.48310/qej.2025.16623.1029
HARVARD
موسوی, ستاره. (1403). 'تبیین آموزههای تربیتی شهید مطهری در تحقق سبک زندگی اسلامی بر اساس حیات طیبه', دو فصلنامه مطالعات تربیتی و اجتماعی قرآن وعترت, 7(13), pp. -. doi: 10.48310/qej.2025.16623.1029
CHICAGO
ستاره موسوی, "تبیین آموزههای تربیتی شهید مطهری در تحقق سبک زندگی اسلامی بر اساس حیات طیبه," دو فصلنامه مطالعات تربیتی و اجتماعی قرآن وعترت, 7 13 (1403): -, doi: 10.48310/qej.2025.16623.1029
VANCOUVER
موسوی, ستاره. تبیین آموزههای تربیتی شهید مطهری در تحقق سبک زندگی اسلامی بر اساس حیات طیبه. دو فصلنامه مطالعات تربیتی و اجتماعی قرآن وعترت, 1403; 7(13): -. doi: 10.48310/qej.2025.16623.1029