1
دکترای علوم قرآن و حدیث، پژوهشگر و مدرس حوزه و دانشگاه.
2
طلبه سطح چهار تفسیر و علوم قرآن، مدرسه علمیه امام کاظم
3
طلبه سطح چهار تفسیر تطبیقی، حوزه علمیه خواهران فاطمه الزهرا، اصفهان
10.48310/qej.2021.3496
چکیده
برای دستیابی به خلاهای پژوهشی در تربیت اخلاقی قرآنبنیان، نخست باید به بررسی آثار تربیت اخلاقی اعم از مقاله، کتاب و پایاننامه پرداخت. مراد از تربیت اخلاقی در این جستار، فرایند هدفمندی است که مربی تلاش میکند با شیوههای مختلف، عوامل زمینهساز و رفع موانع را برای وصول به ملکات اخلاقی و کردار بایسته به متربی انجام دهد. به منظور پاسخ پرسش اصلی پژوهش، پس از ارائة فهرستی از آثار تربیت اخلاقی و گردآوری 200 اثر ارزشمند، آثار قرآنبنیان، طبقهبندی و ارزیابی شده است. برآورد این آثار نشان میدهد که هرچند آثار تربیتاخلاقی قرآنبنیان بر محور و مدار قرآنکریم است، اما تفاوت آشکاری بین این آثار در اهداف، مبانی، اصول و روشها وجود دارد که بیانگر پیشفرضهایی از منابع و علوم دیگر است. بر اساس یافتههای پژوهش، در مباحث قرآنبنیان در تربیت اخلاقی، خلا رویکرد ترتیب نزول روشن است و گرچه برخی آن را ذکر کردهاند، اما تفاوت مهمی در این روش در تربیت اخلاقی قایل نیستند. روش تحقیق پژوهش حاضر کتابخانهای و گزارش آن توصیفی- تحلیلی است.
قمرزاده, محسن , صافی, محمد و حسینی, سیده طاهره . (1399). ارزیابی توصیفی آثار تربیتِ اخلاقی قرآن بنیان. دو فصلنامه مطالعات تربیتی و اجتماعی قرآن وعترت, 3(6), 93-118. doi: 10.48310/qej.2021.3496
MLA
قمرزاده, محسن , , صافی, محمد , و حسینی, سیده طاهره . "ارزیابی توصیفی آثار تربیتِ اخلاقی قرآن بنیان", دو فصلنامه مطالعات تربیتی و اجتماعی قرآن وعترت, 3, 6, 1399, 93-118. doi: 10.48310/qej.2021.3496
HARVARD
قمرزاده, محسن, صافی, محمد, حسینی, سیده طاهره. (1399). 'ارزیابی توصیفی آثار تربیتِ اخلاقی قرآن بنیان', دو فصلنامه مطالعات تربیتی و اجتماعی قرآن وعترت, 3(6), pp. 93-118. doi: 10.48310/qej.2021.3496
CHICAGO
محسن قمرزاده , محمد صافی و سیده طاهره حسینی, "ارزیابی توصیفی آثار تربیتِ اخلاقی قرآن بنیان," دو فصلنامه مطالعات تربیتی و اجتماعی قرآن وعترت, 3 6 (1399): 93-118, doi: 10.48310/qej.2021.3496
VANCOUVER
قمرزاده, محسن, صافی, محمد, حسینی, سیده طاهره. ارزیابی توصیفی آثار تربیتِ اخلاقی قرآن بنیان. دو فصلنامه مطالعات تربیتی و اجتماعی قرآن وعترت, 1399; 3(6): 93-118. doi: 10.48310/qej.2021.3496