آثار و کارکردهای فردی اخلاص با تکیه بر نگرش علامه طباطبایی و مفسران معاصر شیعه

نویسندگان

1 عضو هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان

2 دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد علوم قرآن و حدیث، دانشکده معارف‌اسلامی هدی، قم

چکیده

در آیین مقدس­اسلام، به عنوان متکامل­ترین نسخه شریعت­الهی که تضمین سعادت دنیا و آخرت بشر را در همه اعصار برعهده دارد، اخلاص گرانبهاترین گوهر خزانة قلب و روح آدمی است و چشمه­های­ حکمت و دانش را بر زبان انسان جاری می­کند و با نورانی­کردن چشم بصیرت، پیروزی انسان را تضمین می­کند. دستور بندگی خالص در قرآن علاوه بر واژة اخلاص و مشتقّات آن، با کلمات و عبارت‌هایی مانند: ﴿یُریدُونَ وَجْهَه﴾ و ﴿أَسلم وجهه لله﴾ آمده است. باوجود آنکه گسترة اخلاص در قرآن شامل تمام باورهای اعتقادی، اعمال عبادی و صفات پسندیدة اخلاقی است، اما آنچه در این تحقیق مورد بررسی قرارگرفته است، مباحثی است که با توجّه به آیات قرآن و دیدگاه مفسّران معاصر شیعه و به‌ویژه علامه طباطبایی درباره آثار و کارکردهای فردی اخلاص آمده است. این نوشتار با رویکرد توصیفی _ تحلیلی و جمع­آوری اطلاعات از منابع مکتوب کتابخانه­ای، ایمنی از شیطان و هوای نفس، خشوع همه‌چیز برای انسان، تقویت خرد، پاداش مضاعف، نجات از دشواری، قرار گرفتن تحت ولایت­ خدا، برخورداری از دین کامل، بصیرت دل و نیل به میل را از جمله آثار فردی اخلاص در نگرش علامه طباطبایی و مفسران معاصر شیعه دانسته است.

کلیدواژه‌ها